hrvatski

Određivanje slijeda nukleotida u molekuli DNA Sangerovom dideoksi metodom

1977. godine Fred Sanger sa suradnicima na Sveučilištu u Cambridgeu razvio je metodu koja se zasniva na zaustavljanju enzimatske sinteze lanca DNA ugradnjom analoga nukleotida (dideosiribonukleozid-trifosfata), pa se ova metoda još naziva i enzimatska metoda.Osnovna načela određivanja slijeda nukleotida u DNA nisu se promjenila od tada. Metoda je doživjela samo manje preinake i usavršavanja. Razvoj instrumentacije, te automatizacija i kompjuterizacija procesa omogućili su daleko veću točnost i efikasnost u radu. Prirodni supstrati za sintezu DNA su nukleotidi. Enzimi koji sintetiziraju DNA mogu ugraditi u rastući lanac i analoge nukleotida, uzrokujući zaustavljanja daljnje sinteze DNA lanca. Svaki analog nukleotida obilježen je drugom fluorescencijskom bojom. Na kraju reakcije nastaje smjesa fragmenata DNA koji se razlikuju dužinom samo za jedan nukleotid. Tijekom elektroforeze fluorescentno obilježeni fragmenti putuju u okomito postavljenom gelu. Detekcija se provodi sustavom koji uključuje laserski čitač. Signali se automatski pohranjuju i kompjuterski obrađuju. "DNA-sekvenator" je uređaj kojim se određuje slijed nukleotida u molekuli DNA. Najnoviju generaciju "DNA-sekvenatora" predstavlja kapilarni tip instrumenta velikog kapaciteta. Ovakvi instrumenti u sve su većoj mjeri automatizirani i koriste "četverobojnu" biokemiju.

određivanje slijeda nukleotida

nije evidentirano