hrvatski

Pionska fuzija lakih jezgara

Reakcija pionske fuzije u kojoj se dvije jezgre fuzioniraju u novu emitirajući pritom pion, zahtijeva veoma koherentni mehanizam i stoga pruža uvid u kolektivno gibanje nukleona u jezgri. Reakcija 4He(3He, π0)7Be se eksperimentalno proučavala na energiji snopa od oko 10 MeV iznad praga stvaranja. Eksperiment je izveden na KVI-u, u Groningenu na akceleratoru AGOR. Stvorene jezgre su detektirane pomoću niza phoswich detektora [1] u fokalnoj ravnini Big-Bite spektrometra [2] u koincidenciji s fotonima nastalim u raspadu neutralnog piona koji su detektirani u Plastic Ball detektoru [3]. Plastic Ball sadrži 552 phoswich detektora koji pokrivaju laboratorijske polarne kuteve 50<θ<160 u gotovo cijelom azimutalnom rasponu. Da bi se poboljsala efikasnost detekcije fotona unutar Plastic Ball detektora postavljeno je 64 kristala CsI [4]. Složene jezgre su identificirane analizom oblika signala i mjerenjem vremena preleta. One su korelirane s dva fotona opažena u Plastic Ball detektoru s velikim kutem između njih što odgovara raspadu piona. Izborom događaja dobije se oko 500 događaja pionske fuzije bez pozadine. Kutna raspodjela piona je korigirana prema akceptanciji i efikasnosti koje su dobivene iz simulacija i normaliziranih prema struji snopa. Mjereni diferencijalni udarni presjek uspoređen je s postojećim teorijskim proračunima. Prilagodba na red Legendreovih polinoma daje za ukupni udarni presjek σ=(53±9) nb.

pionska fuzija; stvaranje piona ispod praga

nije evidentirano