hrvatski

Arhiviranje zvučnih zapisa

Neki zvučni zapisi čine arhivsko gradivo, predstavljaju kulturno dobro i dio su nacionalne baštine te se kao takvi trebaju zaštititi i biti dostupni široj javnosti. Najbolji način za očuvanje uz osiguranje dostupnosti je njihovo arhiviranje. Ovaj članak bavi se važnim aspektima arhiviranja zvučnih zapisa. Najprije su pojašnjeni osnovni pojmovi, dane su uvodne natuknice, kratki povijesni pregled stvaranja zvučnih zapisa, nabrojane su i opisane vrste zvučnih zapisa prema nosaču na koji su pohranjeni, pojašnjena je uloga zvučnih zapisa kao informacija i kao arhivskog i kulturnog dobra. Zatim su u drugom poglavlju opisana načela i strategije za očuvanje zvučnih zapisa: koraci od kojih se sastoji postupak arhiviranja zvučnih zapisa, karakteristike medija za pohranu zvučnih zapisa s obzirom na njihovu nestabilnost, zastarijevanje i osjetljivost na vanjske utjecaje te najbolji uvjeti za njihovo očuvanje, ukratko je pojašnjen postupak digitalizacije zvučnih zapisa i karakteristika ciljnog formata zvučnih zapisa sa svrhom njihova arhiviranja. Slijedi poglavlje koji se bavi najpoznatijim standardima za opis zvučnih zapisa. Također je prikazan uzorak za opis zvučnih zapisa i primjer opisa zvučnog zapisa. U posljednjem poglavlju govori se o stanju u Hrvatskoj s aspekta stanja zvučnih zapisa i njihova arhiviranja.

zvučni zapisi, fonoarhiv, očuvanje zvučnih zapisa, digitalizacija zvučnih zapisa, opis zvučnih zapisa, središnji hrvatski fonoarhiv

nije evidentirano