hrvatski

Parafraza ili diskurz koji nije nevin

Povijest parafraze traje od antike do danas. Pojam je to koji se pojavljuje kao uporišni postupak razvijanja iskaza i kao makrostrukturalna retorička figura. U antičkoj Grčkoj i Rimu parafraza je bila jedna od ključnih vježbi u obrazovanju budućih retora. Učenici su bili pozvani preformulirati, prepričati neki tekst ili sentencu. Temeljni impulsi te retoričke tradicije institucionalno su prisutni u religioznoj egzegezi, književnosti, nastavi, kritici i znanosti sve do 19 stoljeća. Iako se od početka 20. stoljeća pojam obično rabi u pejorativnom značenju, praksa reformulacije pojavljuje se u gotovo svim sferama suvremene komunikacije – u literaturi, znanosti, medijskom i promidžbenom diskurzu, različitim oblicima afektivnoga govora, govora koji potiče, poučava. U recentnim diskurzivnim praksama moguće je lučiti lingvističku, komentatorsku, literarnu i ludičku parafrazu.

figura, fikcija, parafraza, pastiš, žanr

nije evidentirano